Zware bevalling

Dinsdag 3 november 2015

Na de gebruikelijke witte bonen met saus, saucijsjes en omeletje en natuurlijk de geroosterde broodjes met een (te) volle maag vertrokken naar West Beach voor ons rondje nieuwe schildpadnesten. Op het laatste stukje (Honeymoon Beach) vonden we nieuwe sporen van de Hawk’s-Bill Sea Turtle maar we wisten niet zeker of er ook eieren gelegd waren dus Elliot gevraagd of hij even wilde kijken maar vandaag had hij daar geen tijd voor maar morgen krijgen we wel uitslag. Op de terugweg nog weer flink wat voer voor de babyschildpadden verzameld en daarna terug naar het basiskamp. De schildpadjes gevoerd en hun terrein even schoon gemaakt.

De zee was vandaag zo rustig langs West Beach dat we besloten in plaats van de vissen van de vorige foto’s te identificeren achter de laptop de snorkelspullen op te halen en nog meer foto’s van het onderwaterleven te maken. Eenmaal in zee weigerde Jan Fokke zijn onderwatercamera helaas zodat we dit keer geen pixels hebben verzameld maar lekker rustig het koraalrif hebben afgezocht en weer zoveel vissen gezien dat je denkt in Artis in het zeeaquarium te zwemmen. Hahaha. Na anderhalf uur van al dit fraais te hebben genoten waren we nog maar net op tijd voor de lunch en het zou jammer zijn als we die gingen mislopen. Bijna iedere dag vis alleen dan in gebakken vorm. Voor de verandering nam Jan Fokke deze keer lasagne bolognaise want dat leek hem ook wel lekker en dat was het ook.

Na de middag moest Jan Fokke met Elliot op pad om een speurtocht met GPS uit te zetten want Elliot had de opdracht gekregen de verwende kinderen die op vakantie waren in het resort te vermaken en hij wist zelf niet precies hoe de apparatuur werkte dus hij weet niet alles maar dan kunnen wij hem altijd van dienst zijn. Op vijf plaatsen werd wat fruit verstopt die de kinderen met het GPS apparaat moesten opsporen en als je de apparatuur niet heel goed instelt kunnen ze daar uren zoet mee zijn. Vervolgens konden we met de hele groep de vaste punten op het eiland gaan controleren op de aanwezige vogels wat inhoud dat we op iedere plek vijf minuten om ons heen kijken en alle gevogelte noteren wat we dan zien. De meeste plaatsen bevinden zich in het bos en daar verblijven rond dat tijdstip ook alle stekende insecten dus toen we terug kwamen hadden we er weer mooi wat rode bulten bij. Hahaha.

Toen we aan het einde van de middag voor ons huisje zaten kwam Elliot met een groepje kinderen langs om het verstopte fruit op te sporen, de kinderen wisten niet wat ze moesten zoeken want die kenden alleen maar spullen van plastic dus uiteindelijk moest Elliot zelf de verstopte waar weer opsporen, maar de kids waren van de straat en pa en ma konden eens heerlijk relaxed van hun riante villa genieten. Toen Elliot daarmee klaar was kwam hij nat van het zweet even buurten en hebben we een uur lang over zijn en onze families zitten bijpraten. Zijn vrouw en kinderen wonen nog in Zuid Afrika en van het geld wat hij hier verdient onderhoud hij niet alleen zijn vrouw maar laat daarvan ook zijn drie kleinkinderen studeren. Twee keer per jaar gaat hij op familiebezoek en zou dat wel vaker willen maar dan kunnen zijn kleinkinderen niet studeren dus hij hoopt dit nog een aantal jaren vol te kunnen houden en daarna terug te kunnen naar Zuid Afrika.

Voor het eten nog even de onderwatercamera nagekeken en zo het er nu uitziet werkt alles weer en gaan we de volgende onderwatersessie proberen weer wat leuke plaatjes te schieten. Toen we terug kwamen van het eten begon het te regenen en dat vinden wij hier niet erg want dan frist alles lekker op. Later op de avond moesten we naar binnen vluchten want het regende zo verschrikkelijk hard dat de stoel bijna begon te drijven in de plas op ons terrasje.

Woensdag 4 november 2015

Volgens plan moesten wij vanmorgen East Beach controleren en Elliot wilde met ons mee omdat hij vermoedde (wist) dat er deze keer wel eens een schildpad gezien kon worden. We waren nog maar net op het strand toen we één spoor zagen wat inhoud dat de schildpad nog op het land moest zijn. Voorzichtig keek Elliot of zij al bezig was eieren te leggen want tot dat moment keren ze om en gaan terug naar zee als ze maar denken dat er iemand in de buurt is. Zij was inderdaad eieren aan het leggen zodat wij naar hartenlust foto’s konden maken want net als bij bevallende vrouwen was deze ook maar met één ding bezig, eieren leggen, en had geen oog voor de omgeving. Hahaha. Tijden het leggen werd er aan elke voorpoot een merkje bevestigd en nadat het gat weer zorgvuldig met zand was gesloten maakte het Hak’s-bill vrouwtje rechtsomkeer en verdween binnen één minuut weer in zee, een tweede spoor achterlatend.

Toen we na verdere controle terug liepen naar kantoor werden we achterop gereden door één van de medewerkers op dit eiland en overhandigde ons een Terrapin (Seychelles Black Mud Turtle), een kleine schildpadsoort die was aangevallen door een vogel en nog net was gered. Na uitgebreid onderzoek en metingen hebben we hem terug gebracht naar een stukje moeras waar hij waarschijnlijk vandaan kwam. Deze kleine soort schildpad kwam nog maar op één eiland voor en om de soort te beschermen zijn ze nu op vijf eilanden uitgezet, zodat wanneer er op een eiland iets gebeurt de soort niet in één keer is uitgestorven. Toen we terug langs de babyschildpadjes liepen bleek dat die nog geen voer hadden. Pia en Göran waren dat vergeten of hadden geen zin gehad om tussen de struiken deze taaie soort klimplant te verzamelen zodat wij nog mar even op pad zijn gegaan om deze “lekkernij” voor hen op te halen.

Na het eten hadden we twee uur vrij en hebben die tijd gebruikt om al ons “achterstallig onderhoud” te doen, zoals het bijwerken van onze eigen verslagjes, onze lijsten en foto’s. We zijn nu helemaal bij en dat geeft ook wel weer een goed gevoel. Hierna hebben we onze foto’s op de laptop van het project gezet en een uurtje besteed aan het identificeren van de vissen op onze foto’s die Jan Fokke had gemaakt tijdens zijn duiksessie.

Aan het eind van de middag nog een tijdje de reuzenschildpadden in kaart gebracht en toen we dachten nog net op tijd bij de winkel te zijn bleek deze vandaag gesloten. We hadden ons zelf na deze prachtige dag een pilsje beloofd maar we zullen het slechts moeten doen met waarschijnlijk ons laatste beerenburgje. Hahaha. Misschien moeten we dat wel weer binnen nuttigen want de donkere wolken voorspellen niet veel goeds.

Groetjes,

Jan Fokke en Martin

P.S.

Doety, Succes gewenst voor morgen en maak er daarna een leuke verjaardag van.

Sild, Van harte gefeliciteerd met je tweede verjaardag, maak wel een foto van je verjaardagstaart en bewaar twee stukjes voor ons. Een hele fijne dag met de rest van de familie, groetjes aan iedereen.

Harald Jan, Het gezeur er omheen is intussen afgelopen en de ergste grijze ambtenaren kunnen hier wel heen, het tempo hier past waarschijnlijk perfect. Hahaha. Jan Fokke is echt nog geen ex-ambtenaar hoor en hij hoort ook niet bij die grijze zooi.

P,A,R,L. , Het enige ongeluk wat wij vandaag hebben meegemaakt was een oververmoeide Red Footed Booby die wat te lang boven zee was geweest en hier een noodlanding moest maken. Voor je kinderfeestjes kun je beter een helikoptervlucht boven Nederland organiseren want dat is goedkoper dan één overnachting hier. Hahaha.

Marjolijn, Misschien kunnen we wat medewerkers van het resort die kant op sturen want de bladeren die hier van de bomen vallen krijgen niet eens de kans om op de grond te komen, dan zijn ze al opgeruimd.

Klaske J., Er is inderdaad een tweede Elliot maar gelukkig heeft die eens snor zodat wij ze gemakkelijk uit elkaar kunnen houden.