Wereldrecord

Woensdag 11 november 2015

Zoals bijna alle dagen waren we met de eersten bij het ontbijt want dat scheelt wachten bij de broodroostermachine, die staat hier echt op schildpadden tempo dus voordat daar honderd broodjes doorheen zijn is de ochtend om. Martin zorgt voor het brood en Jan Fokke voor het beleg zodat we bijna als eerste kunnen aanvallen en genoeg tijd over hebben om ons rustig voor te bereiden op de werkzaamheden die we moeten gaan doen. Vanmorgen stond East Beach op het programma en om goed zeven uur zijn we met Anh aan deze “barre” tocht. Dit strand is veel zwaarder dan de anderen omdat je hier bijna het hele eind door een dikke laag droog zand moet lopen en bovendien is het ook nog vrij steil. We hebben geen bijzonderheden kunnen ontdekken maar omdat we het tempo er stevig in hadden was ons Vietnameesje aardig rustig. Hahaha. Ook op Staff Beach niets kunnen ontdekken alleen het jong van de White Tailed Tropicbird stond op het punt uit te vliegen.

Daarna op kantoor gewacht op Pia en Göran om de nesten van de Bleu Pigeon te gaan controleren en proberen nieuwe nesten van deze prachtige duif te vinden. We hebben ons verspreid over een groot deel van het eiland om te kijken of we meer nesten konden vinden, alleen Martin heeft er één ontdekt en Jan Fokke vond een nest van de Green Backed Heron. Zo zie je maar dat regelmatig vogelen zijn vruchten afwerpt, de anderen hadden alleen maar bomen gezien en kwamen zonder resultaat terug op kantoor. Vervolgens zouden we met zijn drieën een aantal jonge boompjes gaan planten maar net toen we onze schoenen aan hadden kwam er een berichtje dat er een schildpad op het strand was gesignaleerd. Daarom snel met de hele club in twee buggy’s naar Honeymoon Beach gescheurd en daar bleek inderdaad een Hawk’s-Bill een gat te hebben gegraven en zij was bezig daarin eieren te leggen. Ook deze werd voorzien van twee merken en daarna was het wachten tot zij terug zou keren naar zee. Na ongeveer twintig minuten gleed zij weer op het strand en binnen een paar minuten nam zij afscheid van ons door in zee nog één keer boven te komen. Intussen was het etenstijd en zijn we met de groep teruggekeerd naar de thuisbasis en helaas is het boomplanten er bij ingeschoten.

Na de middag hadden we officieel twee uur vrij maar zijn we wat eerder gaan snorkelen zodat we deze keer wat verder op zee konden gaan kijken. De eerste honderd meter vanaf het strand was het water nog steeds wat troebel van de hevige regenval de laatste dagen maar iets verder uit de kust was het weer genieten. Het valt niet mee om minder dan vijf soorten vissen op de foto te krijgen en meestal zijn het er meer het is echt fantastisch om hier rond te zwemmen en je kijkt je ogen uit, zoveel soorten en nog meer kleuren om je heen, sommige vissen kun je bijna aanraken. In het duik centrum hebben we niet alleen de spullen van het zoute water ontdaan maar hebben we zelf ook van de superdouche daar gebruik gemaakt, het lijkt of je daar onder een waterval staat te poedelen. Omdat Anh in haar eentje naar het andere strand was gegaan om te snorkelen konden wij na terugkomst samen de locaties van de reuzenschildpadden gaan bepalen en in een uur en een kwartier hebben we een nieuw (wereld)record gevestigd we vonden namelijk vierentwintig schildpadden.

De rest van de middag hebben we op ons terras doorgebracht, het was vandaag weer zeer warm dus hadden we geen behoefte meer om ons nog druk te maken. Ook na het eten konden we nog heerlijk buiten zitten bij een temperatuurtje van 29 graden is dat echt niet vervelend. Tijden het sigaartje en biertje nog even de sterren bewonderd want het is hier echt pikkedonker zodat je veel meer lichtjes aan de hemel ziet dan thuis alleen voor de Grote Beer moeten we nog twee weken wachten. Hahaha.

Donderdag 12 november 2015

Vanmorgen op kantoor gewacht tot de hele groep compleet was want net als vorige week stond het controleren van de White Tailed Tropicbirds nesten op het programma, we moesten nog even op Anh wachten want die dacht dat we op onze slippers de bergen in konden. Toen die ook de stevige schoenen aan had zijn we op weg gegaan naar Spa Hill het hoogste punt voor vandaag want de temperatuur was nu nog zodanig dat we niet al te nat boven zouden komen. Het nest op de top was nog steeds leeg en we denken dat het jong al is uitgevlogen, vervolgens vanaf het hoogste punt gekeken of er nog nieuwe nesten waren te vinden door te kijken waar de Tropicbirds vanaf zee heen vlogen. Na een half uurtje hadden we een paar plaatsen ontdekt waar we de volgende keer gaan zoek naar nieuwe nesten. Ook het nest waar vorige week nog een groot jong in lag was nu leeg dus ook deze was uitgevlogen. Volgende week kunnen we deze klauterpartijen dus schrappen en proberen de nieuwe plekken te bezoeken. Voor we naar kantoor terug gingen hebben we ons eerst opgefrist want ook nu weer waren de shirts nat en wit van het zweet.

Hierna zijn Jan Fokke en Anh gaan snorkelen want vanaf Spa Hill hadden we gezien dat de omstandigheden erg goed waren. Een ideale dag om onderwateropnamen te maken zodat het gemakkelijker is de vissen te identificeren. Martin besloot op kantoor te blijven om alle verzamelde gegevens in te voeren in de laptop omdat we anders tot vanavond laat op kantoor moesten zitten en we wilden weer lekker genieten op ons terras want dat was ons gisteravond goed bevallen. Bovendien waren de onderwatercamera’s allemaal in gebruik dus was het voor één persoon alleen maar meezwemmen en dat heeft niet zo veel zin. We waren beide rond half twaalf weer in ons huis dus mooi op tijd voor de lunch.

Na de middag moesten we West Beach nog controleren maar voor we weggingen kwam Anh met het verzoek of ze bij ons in kon trekken want met het meisje waar ze nu mee in een huisje zit kan ze niet zo goed mee overweg. Het leek ons niet zo’n goed idee want wij denken dat er niet zo veel mensen zijn die goed overweg kunnen met haar. Wij zijn natuurlijk wel heel aardig maar ook dat heeft zijn grenzen, Elliot weet wel zeker dat wanneer je een kat en twee muizen in dezelfde ruimte plaatst dit oorlog tot gevolg heeft en adviseerde ons ook om niet op dit verzoek in te gaan. Op onze tocht langs West Beach hebben we geen bijzonderheden kunnen ontdekken alleen was er één nest midden op het strand waarvan al een deel van het zand was afgespoeld dus gevaar loopt. Elliot vroeg of wij met hem regelmatig willen controleren of de eieren moeten worden verplaatst. Terug op kantoor nog de laatste gegevens verwerkt en omdat er vanmorgen al veel was gedaan waren we lekker vroeg op ons terras om bij te komen van de “vermoeienissen” van vandaag.

Aan het eind van de middag kwam Elliot nog even langs om wat stukjes kokos voor ons te brengen, afkomstig van de kokosnoten die we in het begin van deze week van de boom hadden geschud. Je kan hiervoor alleen kokosnoten gebruiken die je van de boom plukt want als ze al van de boom gevallen zijn kun je de kokosmelk niet meer drinken en is de kokos ook van mindere kwaliteit. Nog even lekker zitten kletsen met onze leraar over alle zaken die hier op het eiland spelen en na een paar pepermuntjes ging hij zich klaarmaken voor het avondeten. Ook wij zijn toen onze spullen voor het eten gaan verzamelen want iedereen heeft hier zijn eigen bord, schaaltje, beker en bestek die je na het eten afwast en meeneemt naar huis dus mocht je een keer de tijd zijn vergeten zie je ergens op het eiland wel iemand lopen met deze attributen en weet je dat het etenstijd is. Hahaha.

Na het eten gaan we proberen de site weer bij te werken en hopen we dat alle foto’s nu wel geplaatst kunnen worden want de laatste keer hadden we daar problemen mee. Morgen is onze wekelijkse vrije dag dus dat wordt weer poetsen en boenen en natuurlijk onze stinkende kleren in het sop als er daarna nog tijd over is en het weer wat beter dan op onze laatste vrije dag staat er ook snorkelen op het programma.

Groetjes,

Jan Fokke en Martin

P.S.

Leo en Els, Met die tetterende Anh gaat het vast goedkomen en de darmflora is weer prima op orde.

P,A,R,L., Geen Ritalin mee maar stevig doorstappen in deze broeikas heeft hetzelfde effect. Hahaha.

Klaske J., Met rijlessen zijn we opgehouden want dat is echt niet vertrouwd, we rijden hier links maar als we Anh uitleggen dat links de kant is waar je duim rechts zit is ze het spoor compleet bijster. Hahaha.

Bauke, In totaal zijn hier honderdveertig mensen op het eiland en er werken er maar twee.

Akke, Niet alleen hier maar ook thuis spreekt alles wat groeit en bloeit ons aan, alleen hier hebben de mensen er meer oog voor en is dus de waardering groter.