Heet, heter, heetst

Zaterdag 7 november 2015

Zoals altijd na een regenachtig weekend was het de eerste werkdag weer stralend weer, gelukkig maar want in de regen East Beach controleren is ook niet alles. We waren nog maar net op weg toen we het eerste schildpadspoor zagen en omdat het maar één spoor was moest de schildpad nog op het land zijn, heel voorzichtig gekeken waar zij was en Elliot gebeld dat we opnieuw een Hawk’s-Bill hadden gespot die misschien nog kon worden voorzien van twee merken. Toen we op afstand zaten te kijken duikelde zij ineens uit het struikgewas om terug te keren naar zee, helaas was het terrein niet geschikt om een nest te graven dus na enkele pogingen vond ze het tijd om te stoppen en op een later tijdstip terug te keren op een betere plaats. Net toen Elliot arriveerde was de schildpad in zee verdwenen, nog wel even alle gegevens genoteerd en de breedte van het spoor gemeten. Daarna onze tocht vervolgt en behalve enkele vroege toeristen die in zee zwommen hebben we geen bijzonderheden meer kunnen waarnemen.

Terug op kantoor bleek dat er de rest van de morgen geen buggy beschikbaar was om daarmee de boompjes, die we zouden gaan planten, naar de andere kant van het eiland te brengen zodat we noodgedwongen de resterende tijd hebben besteed aan het verwerken van onze verzamelde gegevens en het programma voor de bomen. Ook zijn we nog even bezig geweest met het identificeren van de vissen want dat is een veel grotere klus dan het maken van de foto’s. Uiteindelijk toch nog laat naar huis maar omdat het voor veel medewerkers hier weekend is was het niet druk in de kantine zodat er nog genoeg lekkers voor ons over bleek te zijn.

Na de middag alsnog samen veertig boompjes gaan planten, want Elliot had wel even tijd om ons daar heen te brengen. Het was zo warm en vochtig dat het na anderhalf uur leek of we naar het zwembad waren geweest, maar de boompjes waren geplant dus het gaat helemaal goed komen met de flora hier in tegenstelling tot Jan Fokke zijn darmflora waar het niet helemaal goed mee ging. Daarom onder een boom op Elliot zitten wachten die we hadden gebeld dat we klaar waren. Tijdens het wachten vonden we een enorme boomtak waarmee we een aantal kokosnoten uit een palmboom hebben geschud maar helaas waren we vergeten een panga panga (kapmes) mee te nemen zodat we deze lekkernij niet konden openen. Na een minuut of tien pikte Elliot ons op en zijn we teruggekeerd naar huis, daar hebben we ons eerst opgefrist en vervolgens van schone kleren voorzien. Hierna hebben we de werkzaamheden van ’s morgens proberen af te maken, helaas lukte dat niet helemaal maar zijn we een mooi eind gekomen.

Toen we bij het restaurant kwam was het groot feest want op de open plek voor de keuken stonden een drietal braaien te roken met daarop verschillende soorten vlees en vis voor de gehele bevolking van dit eiland, behalve de toeristen dan. Er was zoveel dat toen wij weggingen er nog wel een keer van gegeten kon worden, maar aan de achtergrond muziek op ons terrasje te horen is het feest nog een aantal uren door gegaan. Na het eten was Jan Fokke nog steeds niet helemaal in orde en is hij lekker vroeg onder de “wol” gedoken in de hoop dat het na een nachtje slapen beter zou gaan. Martin moest dus deze keer alleen het terras verdedigen tegen alle vliegende aanvallers maar met een dosis DEET op armen en benen heb je weinig last van deze indringers. Na het gebruikelijke sigaartje en toch ook maar een pilsje is ook hij niet te laat naar bed gegaan.

Zondag 8 november 2015

Vanmorgen net als altijd om half zes op en toen we terugkwamen van het ontbijt bleek het met Jan Fokke zijn darmflora nog steeds niet in orde waarop we besloten dat Martin dit keer alleen de strandcontrole zou doen en hij lekker weer in bed ging. Met verschillende kuren en medicijnen (ORS en Diacure) hoopten we hem weer snel op de been te krijgen zodat hij niet teveel van alle leuke dingen moet missen. Al snel tijdens de tocht langs het strand vond Martin twee nieuwe nesten van de Green Turtle, zoals gebruikelijk alle gegevens genoteerd en de breedte van de sporen opgemeten maar de plaatsbepaling met de GPS wilde niet lukken, normaal is dat een klusje voor Jan Fokke. Op de rest van het strand werd niets meer gevonden en net toen hij wilde terugkeren van Honeymoon Beach kwam er een Zwitsers echtpaar op het strand die in alle vroegte een wandeling hadden gemaakt en wel wilde weten wat hij aan het doen was. Na uitgebreide uitleg bood de man hem een lift aan en ondanks dat dat verboden is drong hij zo aan dat Martin in plaats van een half uur lopen nu achter op de zeer luxe golfkar werd teruggebracht naar het beginpunt om daar te kunnen overstappen op zijn oude buggy. Daarom was hij zo vroeg thuis dat we besloten terug te keren naar de twee nieuwe nesten om alsnog de GPS-punten te bepalen.

Op de terugweg nog voer voor de baby’s verzameld en toen we bezig waren met het reinigen van hun afgebakende gebiedje en net het nieuwe voer verspreid kwam Tarryn met onze Zweedse collega’s zeggen waar we jonge palmbomen moesten verwijderen. Het leek ons niet een goed idee dat Jan Fokke in deze hitte zich ook in het zweet ging werken dus was het beter dat hij thuis bleef. Nadat Martin zijn oude werkkleren en bergschoenen had aangedaan is hij Pia en Göran gaan assisteren bij dit zware karweitje. Om goed elf uur hadden ze zo’n vierhonderd palmpjes verwijderd en twee liter vocht verloren, zodat ze op tijd terug wilden zijn voor een verfrissende douche. Jan Fokke was intussen zover opgeknapt dat hij weer meekon naar het restaurant voor een aangepast menu om de opspelende darmen niet opnieuw in verlegenheid te brengen.

Voor vanmiddag stond er snorkelen op het programma maar het leek ons niet een goed idee om in zee te dobberen zonder toiletpapier en zo nu en dan een slok zeewater binnen te krijgen waardoor het misschien wel weer mis zal gaan met de borrelende maag. Wij hebben dus lekker relaxed de middag op kantoor doorgebracht bij de airco, een stuk aangenamer dan buiten bij een temperatuur van dik boven de dertig graden. Intussen hebben we al onze gegevens verwerkt en ook het bomenplantprogramma (mooi scrabbelwoord) begint aardig op de goede manier te werken alleen moeten we Tarryn nog een spoedcursus Access geven want die werkt tot nu toe alleen met Excel. Als alles goed gaat is het straks met één druk op de knop mogelijk om alle rapporten die naar het hoofdkantoor moeten er uit te krijgen. Zo zie je maar waar een “jongetje” uit Jistrum toe in staat is, soms met de hulp van een pensionado uit de Geast. Hahaha.

Aan het eind van de middag nog een uurtje op het terras zitten genieten van alles wat hier groeit en bloeit en op tijd weer naar de kantine voor ons diner. Voor Jan Fokke hopelijk het laatste aangepaste menu want zo het er nu naar uit ziet gaat het weer de goede kant op. Zo meteen nog even dit verslag in ons internetcafé verwerken en als alles goed blijft gaan hoeft Martin vanavond niet in zijn eentje te genieten van een pilsje met sigaar.

Groetjes,

Jan Fokke en Martin

P.S.

Fokke, Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en een hele fijne dag gewenst morgen.

Greet, Ook jij van harte gefeliciteerd en maak er met Paul, kinderen en kleinkinderen dinsdag een geweldige dag van.

P,A,R,L., Opa drinkt regelmatig koffie maar koekjes kun je hier niet krijgen en onze stroopwafels zijn intussen ook op dus als het even kan willen we op Schiphol graag afgehaald worden met de overgebleven taartjes van dit weekend. Hahaha.

Bauke, Er is inderdaad een tijdsverschil van drie uur, maar daar merken wij hier helemaal niets van, wij liggen alleen al op bed als bij jullie de zon onder gaat (als het daar niet regent tenminste).