Klaar voor vertrek

Zaterdag 21 november 2015

Bij het ontbijt voor de laatste keer gezellig met Pia en Göran zitten kletsen want ze kregen gisteravond nog te horen dat hun boot niet om drie uur vanmiddag zou vertrekken maar vanmorgen om negen uur. Daarom besloten wij te beginnen bij East Beach en Staff Beach en na de controle te wachten bij de plaatst waar de boten vertrekken. Om negen uur was er natuurlijk nog geen boot, het komt hier niet op een uur en niemand zit daar ook echt mee, maar nadat we de laatste gegevens hadden uitgewisseld konden we om goed half tien echt afscheid nemen van de Zweden waar we naar een stroeve start echt mee bevriend zijn geraakt. Vandaar zijn we naar huis gegaan om onze bergschoenen aan te trekken want voor de laatste keer deze reis stond er beplanting op het programma. Toen we voor ons huis op Anh zaten te wachten kwam Elliot langs om te zeggen dat er geen vervoer beschikbaar was dus de schoenen konden wel weer uit want met een paar bakken jonge boompjes onder de arm twee kilometer lopen vond hij geen goed idee. Hahaha.

Na een korte pauze zijn we toen maar naar kantoor gegaan voor wat andere werkzaamheden en vroeg CJ ons of we hem wilden helpen met zijn programma voor het maken van kaarten voor de verschillende databases die er zijn. Om wat dingen te laten zien hadden we eerst wat gegevens van het eiland nodig en nadat we een aantal punten hadden opgenomen kon Jan Fokke met hem aan de gang om hem de wonderlijke wereld van geo-informatie te demonstreren. Gelukkig werkt hij al met zo’n programma maar dat is heel anders dan waar wij mee werken. Na gedegen uitleg en waardevolle tips lukt het hem waarschijnlijk wel zijn werkzaamheden uit te breiden en gemakkelijker gebruik te maken van de opgeslagen gegevens.

Na de middag stond er alleen nog maar invoeren van gegevens op het programma en omdat we op de laatste onderwateropname na alles al hadden verwerkt en het ons een goed idee leek die te laten identificeren door de nieuwe vrijwilligers, hebben we een rustige middag gehad en alleen alle foto’s op hun laptop gezet en enkele interessante bestanden van hun laptop naar die van Jan Fokke gekopieerd. Om vier uur konden we daarom met een goed gevoel afscheid nemen van alle werkzaamheden en de twee biertjes nuttigen die de Zweden voor ons hadden achtergelaten.

Na het eten onze eigen verslagjes bijgewerkt en voor onze site het verhaal voor vandaag klaar gemaakt en nog eenmaal alle foto’s doorgekeken of er nog wat bij waren die we jullie niet willen onthouden. Daarna onze kleren gesorteerd voor de was want alle vieze uniformkleding kunnen we inleveren als we weggaan, inclusief handdoeken en beddengoed dus voor we nog even op ons terras gingen genieten van de groene Gekko’s hing onze waslijn vol met alleen eigen wasgoed en dat zag er een stuk kleuriger uit dan met de eentonige eilandkleding. Hahaha.

Zondag 22 november 2015

Vanmorgen om kwart over vier ratelden de wekkertjes en ondanks het vroege tijdstip waren we toch wel goed uitgeslapen. We hadden namelijk met Anh afgesproken om om vijf uur bij kantoor te verzamelen en vandaar naar de top van Spa Hill te lopen om daar met zijn drieën naar de zonsopkomst te gaan kijken. Met drie zaklichtjes zijn we in het donker het rotsige bergpad opgeklauterd en dat was best een kunstje want toen we gisteren net op bed lagen kletterde de regen op ons dak dus alles was nat en glad. Toen we boven waren bleek dat het richting opkomst behoorlijk bewolkt was maar vol goede moed hadden we onze posities ingenomen en daarna was het wachten. Op het moment suprême bleken we alweer geluk te hebben want de koperen bol kwam precies tussen de wolken omhoog en waren we getuige van een prachtige zonsopkomst. Na een kwartier hebben we de afdaling weer ingezet en die was een stuk eenvoudiger dan omhoog omdat je nu kon zien waar je het beste je voeten kon plaatsen. Om half zeven zaten we al aan het ontbijt en na een omeletje en wat spek waren we klaar voor de rest van de dag.

In huis daarna begonnen met het uitzoeken van alle spullen die we hier gebruikt hadden, hoofdzakelijk gebruiksvoorwerpen zoals snorkelspullen, zaklampje, wekkertjes enzovoort want onze kleding is voor het overgrootste deel niet uit de koffer geweest en ook handdoeken , sokken en regenkleding hebben we hier nauwelijks gebruikt en kan dus thuis rechtstreeks de kast weer in. Na de koffie de was opgeruimd en het waslijntje van Jan Fokke kon ook weer van de schroeven in de kozijnen, de schroeven hebben we laten zitten zodat de nieuwe bewoners ons doordachte systeem wellicht ook ontdekken. Hahaha.
Tussendoor kwam Elliot nog even buurten en hebben we op kantoor even de mail nagekeken (Anneloes, bedankt voor de foto) en de site geopend om te zien of we de vierduizend pageviews hadden gepasseerd, fantastisch dat jullie ons zo massaal volgen.

Na het eten de koffers voor het grootste deel klaargemaakt en ingericht want de meeste spullen kunnen nu definitief op zijn plaats omdat we die op Mahé niet meer nodig hebben. Alleen de helft van Jan Fokke zijn duiktas bleef nog open want die ging vanmiddag voor de laatste keer duiken met de duikploeg. Deze spullen moeten nog drogen en dan is alles klaar voor vertrek. Zoals het zich nu laat aanzien vertrekken we morgen om drie uur met de boot naar Mahé, maar niets is hier zeker en kan zomaar veranderen

We hebben hier een fantastische tijd gehad op een schitterend eiland met geweldige mensen maar aan alles komt een eind en misschien, net als de zeeschildpadden en de White Tailed Tropicbirds vertrekken we weer naar zee, maar zullen we na verloop van tijd terugkeren naar dit prachtige paradijs. Vanuit hier was dit ons laatste verslag maar als we weer gezond en wel thuis zijn zullen we jullie nog op de hoogte brengen van onze belevenissen van de laatste dagen want we hebben nog een stukje te gaan. We willen nu eindigen met de woorden van een “wijs” man.

“Het enige wat we achterlaten zijn de voetafdrukken in het zand die liggen te wachten op de golf of regenbui die ze vervaagd en de blijvende herinnering in het hart van anderen”.

We hopen jullie snel weer te zien

Jan Fokke en Martin

P.S.

P,A,R,L., De Voice niet gemist want zelfs op dit eiland hebben ze een talentenjacht maar dan live.

Leo en Els, Geen dank voor de verhalen, we hebben het met plezier gedaan en als de terugreis net zo verloopt als heen hebben we geen klagen.